ایمپلنت دندان چیست؟
جهت مطالعه این مقاله کلیک کنیدفیکسچر ایمپلنت چیست؟ فیکسچر یکی از مهم ترین قسمت های ایمپلنت دندانی به حساب می آید که یک ساختار کوچک و پیچی شکل است که در زیر لثه قرار می گیرد. این قسمت اتصال بین استخوان فک و ساختار ایمپلنت را فراهم می آورد. پس از اینکه جراح سوراخ کوچکی را در جایی که ریشه دندان از دست رفته برای بیمار ایجاد کرد، فیکسچر از طریق جراحی در استخوان فک قرار می گیرد، در واقع فیکسچر نقش ریشه دندان از دست رفته را بازی می کند.
فهرست محتوای صفحه :
فیکسچر یکی از اصلی ترین قسمت های ایمپلنت بوده که کیفیت آن بر طول عمر استفاده از ایمپلنت تاثیر فراوان دارد. هنگامی که دندانی به دلیل آسیب یا بیماری از دست میرود، فرد میتواند عوارضی مانند از دست دادن سریع استخوان، گفتار ناقص یا تغییر در الگوهای جویدن را تجربه کند که برای افراد بسیار ناراحت کننده می باشد، این امر بخصوص در افراد میانسال و سالمند به صورت جدی تر نشان داده می شود. جایگزینی دندان از دست رفته با ایمپلنت دندان می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی و سلامت بیمار را بهبود بخشد.
ایمپلنت دندان چیست؟
جهت مطالعه این مقاله کلیک کنیدکاشت دندان موجب زیبایی، راحتی، بازسازی شکل، تکلم و سلامت بیمار می شود. ایمپلنت از جنس تیتانیوم است که با استفاده از جراحی درون لثه قرار داده شده و پس از گذشت زمان، اتصال قطعه با استخوان باقیمانده در لثه اتفاق می افتد.
کیفیت و استحکام فیکسچر ایمپلنت از اهمیت بالایی برخوردار است، در هنگام درمان ایمپلنت از دندانپزشک خود بخواهید از با کیفیت ترین متریال برای دندان های شما استفاده کند. در طول فرآیند بهبود، فیکسچر با استخوان فک در فرآیندی به نام osseointegration ترکیب میشود که به ایمپلنت اجازه میدهد به طور دائم در دهان شما بماند. جنس خاص فیکسچر، امکان جوش خوردن آن را با استخوان فک بیمار فراهم کرده است، همچنین فیکسچر با بدن افراد هماهنگی داشته و حساسیت ها و مشکلات خاصی ایجاد نمی کند. جنس فیکسچر ایمپلنت معمولا با تیتانیوم یا آلیاژهای آنساخته می شود، فلزی که بدن انسان آن را به خوبی جذب می کند.
سیستم های ایمپلنت دندانی شامل بدنه فیکسچر، روکش دندانی و اباتمنت است. فیکسچر با جراحی در استخوان فک به جای ریشه دندان قرار می گیرد، این در حالی است که اباتمنت معمولا توسط پیچ به فیکسچر متصل می شود و از طریق لثه به داخل دهان امتداد می یابد تا از دندان مصنوعی متصل شده حمایت کند. دقت داشته باشید که فیکسچر دارای تفاوت هایی از قبیل اندازه، برندهای مختلف و ... می باشد که هر یک بر درمان موثر بیمار تاثیر دارند، به عنوان مثال در برخی از موضع ها نیاز به بکار بردن ایمپلنت ها با قطرهای مختلف بوده که بایستی فیکسچر متناسب با آن تهیه و کاشته شود.
ایمپلنت های دندانی راه حلی باورنکردنی برای دندان های از دست رفته هستند، سیستم ایمپلنت دندانی دارای سه قسمت مهم است که نمی توان همه آنها را همزمان در دهان قرار داد، این اجزاء عبارتند از:
این اجزا با هم یک راه حل بالقوه دائمی ارائه می دهند که شبیه دندان های طبیعی به نظر می رسد، بکارگیری اجزاء با کیفیت برای ایمپلنت های دندانی، درصد موفقیت کاشت دندان را افزایش داده و بر طول عمر این روش درمانی می افزاید.
فیکسچر از مهم ترین قسمت های ایمپلنت به حساب می آید، از آنجایی که فیکسچر برای تقلید از عملکرد ریشه های طبیعی دندان طراحی شده است، به گونه ای طراحی شده است که مانند یک ریشه دندان طبیعی در پایه مخروطی باشد.کیفیت فیکسچر، استحکام و دوام ایمپلنت را در پی دارد. برای پیوند قوی تر بین فیکسچر و استخوان فک بیمار، در برخی موارد، آن را با هیدروکسی آپاتیت پوشانده تا پیوند قوی تر بین آن ها برقرار گردد. فیکسچرها بسته به موضع و شرایطی که مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند جایگزین دندان ها در اندازه های مختلف گردند. به عنوان مثال، فیکسچر برای جایگزینی یک دندان کوچک می تواند با قطر کوچک تری انتخاب گردد. مثلا دندان های آسیاب نیاز به فیکسچرها با قطر بزرگ تر دارند، این در حالی است که دندان های جلویی و کناری از قطر کمتری برای فیکسچرهای آن ها استفاده می گردد. از بین تمام گزینههای جایگزینی دندانهای از دست رفته، ایمپلنتهای دندانی تنها روشی است که دندان مصنوعی را همانند دندان طبیعی بازسازی می کند.
جالب است بدانید که طول فیکسچرهای ایمپلنت می تواند متفاوت باشد، فیکسچر ایمپلنت با طول های مختلف ارائه می گردد ولی رایج ترین اندازه ها بین 7 تا 16 میلی متر است. با این حال، طول ایمپلنت مورد استفاده برای حمایت از پروتز اغلب با ارتفاع استخوان موجود در محل بی دندانی مطابقت دارد، از این رو، ایمپلنتهای کوتاهتر اغلب در نواحی خلفی (زیرا نواحی خلفی ارتفاع استخوان کمتری دارند و ایمپلنت نمی تواند صفحه قشر متراکم مقابل را درگیر کند) و از ایمپلنتهای بلندتر در بخشهای قدامی فک استفاده میشوند. بیمارانی که از مشکلات کمبود استخوان در موضع کاشت دندان رنج می برند، از فیکسچرها با طول بلندتر استفاده می کنند. فک بالا معمولا ارتفاع کمتری نسبت به فک پایین دارد و استخوان تراکم کمتری دارد، در نتیجه از فیکسچرهای کوتاه تر استفاده می شود.
اندازه فیکسچر در درجه اول با توجه به حجم استخوان موجود در موضع کاشت دندان تعیین میشود. به دلیل محدودیت کانال فک پایین و سینوس فک بالا، جراح ایمپلنتهای طولانیتری را در نواحی قدامی دهان و ایمپلنتهای کوتاهتر را در نواحی خلفی انتخاب میکند.
با گذر زمان روش های درمان ایمپلنت، روز به روز پیشرفت کرده و دران را آسان تر و دقیق تر ساخته است. در روش کلی برای کاشت دندان، ابتدا فیکسچر درون استخوان فک بیمار جایگذاری شده تا به مرور زمان اتصال قوی بین ایمپلنت و استخوان فک بیمار برقرار گردد. سپس مرحله ساخت روکش دندان برای فیکسچر ساخته شده انجام می گیرد و اتصال بین روکش و فیکسچر برقرار می گردد.
روش های قدیمی شامل برش کامل لثه و جراحی های وسیع دندانی بود، اما در روش های نوین نظیر ایمپلنت پانچی، سوراخ کردن لثه صورت می گیرد. این باعث درمان دقیق تر موضع کاشت و درد و خونریزی کمتر برای بیمار می گردد که رضایت خاطر بیمار را در پی دارد. در روش های کاشت نوین از ابزارها و روش های دیجیتال برای بیماران مختلف بهره گرفته می شود. با استفاده از روش های دیجیتال به صورت دقیق تصویربرداری های سه بعدی انجام می گیرد.
تنها دندانپزشکی های معتبر از متریال با کیفیت برای بیماران خود استفاده می کنند، بهره گرفتن از فیکسچر و سایر ابزار با کیفیت برای ایمپلنت، طول عمر بیشتر این ابزار را در پی دارد. در دندانپزشکی دکتر سعید کریمی از بهترین ایمپلنت های دندانی از برندهای معتبر جهان برای بیماران استفاده می گردد که طول عمر بالاتر این روش درمانی را برای بیماران در پی دارد.
برای دریافت مشاوره و نوبت با مطب دکتر سعید کریمی تماس حاصل نمایید
88888590-021/88884546