پری ایمپلنت

پری ایمپلنت چیست؟ بیماری پری ایمپلنت در موارد نادری رخ می دهد که عفونت و التهاب در لثه و استخوان فک بیمار رخ داده است. علت پری ایمپلنت می تواند کاشت به روش غلط و یا عدم مراقبت های لازم از طرف بیمار باشد.

پری ایمپلنت یک روند التهابی مخرب است که روی بافتهای نرم و سخت اطراف ایمپلنت کاشته شده تاثیر می گذارد. در واقع بافت نرم ملتهب شده و بافت سخت با گذر زمان از بین می رود.پری ایمپلنت در همه بیماران رخ نداده و در موارد بسیار نادر رخ می دهد. به بیماران برای جلوگیری از این بیماری توصیه می شود در صورت نگرانی از سلامت دهان و دندان خود مرتباً در جلسات دندانپزشکی شرکت کنند و از دندانپزشک خود مشاوره بگیرند.

ایمپلنت از جنس تیتانیوم است که با استفاده از جراحی درون لثه قرار داده شده و پس از گذشت زمان، اتصال قطعه با استخوان باقیمانده در لثه اتفاق می افتد.

پری ایمپلنت یا ایمپلنتایتیس چیست؟

به بیماری هایی که در نواحی اطراف ایمپلنت ایجاد شده که بیشتر ناشی از عدم مراقبت های لازم از طرف بیمار است بیماریهای پری ایمپلنت گفته میشود. ایمپلنت معمولا توسط روکش دندان پوشانده میشود که در نواحی تماس با بافت نرم و سخت کناری در صورت عدم رعایت مراقبت های لازم میتواند باعث التهاب و بیماریهای پریودنتال شود. موضع اطراف ایمپلنت موضع مناسبی جهت تجمع باکتریها است که این باکتریها بمرور زمان باعث التهاب و در موارد حاد باعث عفونت لثه میشود.

علل بیماری پری ایمپلنت چیست؟

به وجود آمدن بیماری پری ایمپلنت ناشی از موارد زیر است:

• وجود آلودگی در وسایل و بستر جراحی
• استفاده بیش از حد و فشرده سازی زیاد ایمپلنت هنگام کاشت دندان
• وجود بقایای دندان کشیده شده نظیر ریشه دندان در موضع کاشتو یا یک جسم خارجی
• بیماری هایی نظیر پوکی استخوان و ...
• سلول های باقی مانده از یک کیست یا گرانولوما
• عدم رعایت بهداشت توسط بیمار
• ...

علایم پری ایمپلنت چیست؟

قبل از اینکه علائم بیماری پری ایمپلنت توضیح داده شود، شایان ذکر است که بافت سالم پس از کاشت ایمپلنت نباید متورم، خونریزی، باعث ایجاد چرک شود یا ظاهر قرمز رنگی پیدا کند.

از علایم پری ایمپلنت می توان به شل شدن یا لرزش ایمپلنت کاشته شده اشاره کرد. این علائم معمولاً در مراحل اولیه پری ایمپلنتیت مشاهده نمی شود زیرا ایمپلنت هنوز در استخوان فک اتصال دارد. یکی از علایم بیماری پری ایمپلنت خونریزی در اطراف ایمپلنت کاشته شده است، به احتمال زیاد بیمار هنگام مسواک زدن دندان خود متوجه خونریزی خواهد شد. همچنین بیمار ممکن است متوجه تورم اطراف ایمپلنت ، بوی بد دهان و یا طعم ناخوشایند شود.

زمانیکه لثه اطراف ایمپلنت دچار التهاب شده است که این التهاب بصورت رنگ قرمز نمایان می شود بیماری پری ایمپلنت را می توان شناسایی کرد. در گاهی موارد لثه تا حدی حساس می شود که در اثر مسواک زدن یا استفاده نخ دندان خونریزی رخ می دهد. در صورت تشخیص بموقع بیماری، دندانپزشک می تواند براحتی بیماری را درمان کند.

از نظر بالینی، بیماری پری ایمپلنتیت بافت نرم و سخت را هر دو دچار التهاب می نماید. برای پی بردن به آسیب بافت سخت نیاز به رادیوگرافی دندانی است.

دقت داشته باشید که خونریزی در پروب دندان برای مدتی پس از کاشت ایمپلنت طبیعی بوده و جای نگرانی ندارد، اما در صورتی که خونریزی چند روز یا ماه پس از قرار دادن ایمپلنت وجود داشته باشد، باید به التهاب مشکوک شوید.

درمان پری ایمپلنت چگونه است؟

برای درمان پری ایمپلنت می توان از درمان های ضد باکتریایی برای برطرف کردن عفونت های احتمالی استفاده کرد. استفاده از آنتی بیوتیک هایی نظیر مثال مترونیدازول یا اورنییدازول در طی ده روز آخر درمان ضد عفونی کننده موضع بوده و تجویز می شود، اجازه می دهد این امر می تواند عفونت پری ایمپلنت را برطرف سازد. گاهی دندانپزشک برای درمان نیازمند روش هایی نظیر جراحی در موضع است. جراحی برای ترمیم استخوان و یا تغییر شکل و درمان بافت نرم در برخی از موارد لازم است.

راه های جلوگیری از پری ایمپلنت چیست؟

افرادی که ایمپلنت استفاده میکنند بایستی بهداشت دهان و دندان خود را بخوبی رعایت نمایند. کنترل صحیح جرم دندان، نکشیدن سیگار و مشروبات الکلی و رجوع به دندانپزشک در دوره های زمانی مشخص میتواند از بیماری پری ایمپلنت جلوگیری کند. با کاشت دندان می توان زیبایی دندان را برای فرد مهیا کرد و مشکلات فقدان دندان را برای بیمار از بین برد.