اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟

پیچ‌ های ایمپلنت دندانی اجزای حیاتی در موفقیت و دوام ایمپلنت ‌ها هستند. این پیچ ‌ها به عنوان بخشی از ساختار ایمپلنت، برای اتصال و نگهداری پروتز دندانی به استخوان فک عمل می ‌کنند. اگر پیچ ایمپلنت به هر دلیلی شل یا افتاده شود، می ‌تواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر روی عملکرد و ثبات ایمپلنت داشته باشد.

فهرست محتوای صفحه :

• ایمپلنت شل به چه معناست؟
• علت افتادن پیچ ایمپلنت چیست؟
• اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟
• اگر خود ایمپلنت شل شد چه باید کرد؟
• چگونه می توانم از لق شدن مجدد ایمپلنت ها جلوگیری کنم؟
• به عنوان یک بیمار، چگونه می توانم در موفقیت درمان سهیم باشم؟
• جدی ترین علت افتادن ایمپلنت های دندانی: پری ایمپلنتیت
• جمع بندی

این مشکل ممکن است منجر به درد، ناراحتی، و حتی شکست کامل ایمپلنت گردد. بنابراین، شناسایی و رسیدگی به این مشکل در مراحل اولیه بسیار اهمیت دارد. در ادامه، راهکارها و اقدامات لازم برای مقابله با افتادن پیچ ایمپلنت و حفظ سلامت دهان و دندان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

ایمپلنت شل به چه معناست؟

همیشه قرار نیست که کل ایمپلنت شل شود، یا تکان بخورد و بیفتد. ایمپلنت دندانی از سه قسمت تشکیل شده است: بدنه ایمپلنت، اباتمنت و تاج دندان جدید. اباتمنت قطعه اتصال بین ایمپلنت و تاج دندان است که در استخوان قرار می گیرد و تاج دندان بخشی است که قابل مشاهده بوده و با یک پیچ در ایمپلنت ثابت می شود.

اگر ایمپلنت قبلاً به طور کامل با یک دندان جدید ترمیم شده باشد، ممکن است فقط تاج دندان یا اباتمنت شل شوند. بنابراین ایمپلنت به نظر می رسد که تکان می خورد. اگر علائمی از لق شدن روی ایمپلنت خود دارید، بهتر است که فوراً با دندانپزشک خود صحبت کنید!

علت افتادن پیچ ایمپلنت چیست؟

افتادن پیچ ایمپلنت می ‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. یکی از علل اصلی، عدم چسبندگی مناسب پیچ به ایمپلنت یا استخوان فک است، که می ‌تواند ناشی از مراقب غیراصولی یا نصب نامناسب پیچ باشد. همچنین، در صورتی که فشار بیش از حد یا فشار نامتناسبی بر روی ایمپلنت اعمال شود، مانند استفاده از دندان ‌های مصنوعی یا پروتزهای غیرمناسب، ممکن است پیچ شل شود یا بیفتد.

عوامل دیگر شامل عفونت در ناحیه ایمپلنت، تحلیل استخوان فک، یا نارسایی در فرآیند بهبودی نیز می ‌تواند موجب شل شدن پیچ شود. شرایط بهداشتی ضعیف و عدم رعایت مراقبت ‌های بهداشتی نیز می ‌تواند به مشکلات لثه و ناحیه اطراف ایمپلنت منجر شده و در نهایت به افتادن پیچ کمک کند.

اگر پیچ ایمپلنت بیفتد چه کنیم؟

اگر پیچ ایمپلنت دندانی شل یا بیفتد، توصیه می کنیم که با اقدام فوری از مشکلات جدی ‌تر جلوگیری کنید. اولین گام، تماس سریع با دندانپزشک یا متخصص ایمپلنت است تا وضعیت به درستی ارزیابی شود. عدم مراجعه به موقع می ‌تواند منجر به آسیب ‌های جدی ‌تر و مشکلات احتمالی در ناحیه ایمپلنت شود.

در این وضعیت، از استفاده از ایمپلنت و جویدن با ناحیه آسیب ‌دیده خودداری کنید. این کار به جلوگیری از آسیب بیشتر و کاهش درد و ناراحتی کمک می‌ کند. همچنین، ناحیه اطراف ایمپلنت را به آرامی تمیز کنید تا از عفونت جلوگیری شود، ولی از مواد غذایی سخت و داغ پرهیز کنید.

دندانپزشک پس از معاینه و بررسی ممکن است پیچ شل را مجدداً محکم کرده یا در صورت لزوم، اقدامات دیگری برای اصلاح مشکل انجام دهد. بررسی دقیق وضعیت ایمپلنت با استفاده از تصاویر رادیولوژیکی و معاینه بالینی می ‌تواند به شناسایی علت اصلی مشکل و ارائه راه‌ حل مناسب کمک کند.

اگر خود ایمپلنت شل شد چه باید کرد؟

اگر در موارد استثنایی، دندانپزشک متخصص تشخیص دهد که تاج و ایمپلنت دندان لق شده است، متأسفانه باید آن ها را برداشت.

ایمپلنت به داخل استخوان رشد می کند. اگر پیوند بین ایمپلنت و استخوان از بین برود، فقط یک بافت همبند در اطراف ایمپلنت وجود دارد و دیگر نمی تواند با استخوان پیوند بخورد. اکنون ایمپلنت باید در اسرع وقت برداشته شود، زیرا در صورت تکان دادن بدن ایمپلنت، استخوان اطراف شروع به تحلیل رفتن می کنند.

ایمپلنت معمولاً در سه ماه اول شل می‌ شود که اصطلاحاً در مرحله بهبودی نامیده می ‌شود. این به بستر ایمپلنت آسیب می رساند به طوری که ثبات خود را از دست می دهد و علت آن می تواند التهاب باشد یا این که ایمپلنت قبلاً به صورت ناپایدار وارد شده است. بارگذاری نادرست یا ثبات بیش از حد با فشرده سازی بافت استخوانی نیز می تواند دلیل باشد.

اما در همه موارد، ایمپلنت باید فورا برداشته شود. گاهی اوقات می توان بلافاصله یک ایمپلنت جدید قرار داد. لازمه این امر این است که پس از برداشتن ایمپلنت هیچ نشانه ای از التهاب در اطراف بافت همبند وجود نداشته باشد. در این صورت، کاشت فقط پس از دو تا سه ماه، یعنی پس از کاهش التهاب توصیه می شود.

ایمپلنت را می توان با بی حسی موضعی یا برای بیماران مضطرب تحت آرامبخشی برداشت. این یک روش جراحی جزئی است که معمولاً کاملاً بدون درد است.

چگونه می توانم از لق شدن مجدد ایمپلنت ها جلوگیری کنم؟

هنگامی که ایمپنت دندان توسط دندانپزشکان متخصص یا ایمپلنتولوژیست های با تجربه بررسی می شود، با یک برنامه ریزی دقیق ایمپلنت بر روی کامپیوتر بر اساس اشعه ایکس سه بعدی، می توان حجم استخوان را قبل از کاشت ارزیابی کرد. سپس ایمپلنت ها از طریق قالب های دقیق وارد می شوند، این کار می تواند خطر عوارض را کاهش دهد.

در موارد نادر، بیماری های عمومی یا استفاده از دارو می تواند بر موفقیت کاشت تأثیر بگذارد. به همین دلیل، مهم است که ایمپلنتولوژیست خود را در مورد مصرف دارو مطلع کنید.

به عنوان یک بیمار، چگونه می توانم در موفقیت درمان سهیم باشم؟

اطمینان حاصل کنید که از بهداشت دهان و دندان خوب و شرایط غشای مخاطی پایدار برخوردار هستید. اگر بیماری پریودنتال دارید، باید قبل از کاشت هر گونه ایمپلنت، درمان را شروع کنید.

علاوه بر این، بررسی های منظم ایمپلنت توصیه می شود. اگر اولین علائم شل شدن را مشاهده کردید، باید بلافاصله با ایمپلنتولوژیست خود تماس بگیرید.

جدی ترین علت افتادن ایمپلنت های دندانی: پری ایمپلنتیت

شایع ترین علت از دست دادن زودرس ایمپلنت، پری ایمپلنتیت است و یک عارضه جدی است. این بیماری می ‌تواند یک عارضه زودرس باشد که بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت اتفاق می ‌افتد یا یک عارضه دیرهنگام، زیرا التهاب می‌ تواند قبل از ترمیم استخوان از ایمپلنت یا خیلی دیرتر پس از بهبودی پس از جراحی ایجاد شود.

اگر بافت اطراف ایمپلنت در هفته‌ های پس از کاشت ملتهب شود، اغلب بهبودی حاصل نمی ‌شود. ایمپلنت نمی تواند با استخوان پیوند بخورد و بعد از مدتی می افتد. به عنوان یک عارضه دیررس، پری ایمپلنتیت می تواند پس از بهبودی رخ دهد و حتی ممکن است سال ها طول بکشد تا التهاب ایجاد شود.

به دلیل سیر نامشخص بیماری، اغلب ناشناخته می ماند. علائمی مانند لثه های قرمز که هنگام لمس خونریزی می کنند یا تخلیه خود به خود چرک تا زمانی که التهاب پیشرفت نکرده باشد ظاهر نمی شود.

جمع بندی:

در پایان توصیه می شود برای کاشت ایمپلنت دندان به یک کلینیک مطمئن با کادر درمان حرفه ای مانند مرکز دندانپزشکی دکتر سعید کریمی مراجعه کنید و پروسه درمان را به بهترین حالت طی کنید. در صورت بروز هرگونه عارضه و مشکل در رابطه با شل شدن قطعات ایمپلنت فورا به دندانپزشک خود مراجعه کنید و مراحل درمان را شروع کنید.